Ülke ekonomisindeki kırılganlık 90’lı yıllara nazaran azalmış olsa da, etkisini sürdürmeye devam ediyor. Bunun başlıca sebepleri ise yüksek seviyelerde seyreden dış ticaret açığı, beklentilerin gerisinde kalan ihracat artış hızı (ki çoğu sektörde gerileme yaşanıyor), katmadeğerli ürün üretiminin düşük…
Ülke ekonomisindeki kırılganlık 90’lı yıllara nazaran azalmış olsa da, etkisini sürdürmeye devam ediyor. Bunun başlıca sebepleri ise yüksek seviyelerde seyreden dış ticaret açığı, beklentilerin gerisinde kalan ihracat artış hızı (ki çoğu sektörde gerileme yaşanıyor), katmadeğerli ürün üretiminin düşük olması ve işsizlik sorunu…
Ülkeler arası siyasi ve askeri sebeplerden ötürü AB ülkeleri, Rusya ve Ortadoğu ülkeleriyle yaşanan gerilimlerden kaynaklanan çeşitli yaptırımlar, adı konmamış – gizli yaptırımlar ülke ekonomisine doğrudan yansıyor. Bunlara ilaveten iç dinamiklerin doğru yönetilememesinden kaynaklanan sorunlar da işimizi oldukça zorlaştırıyor. Her geçen gün dışa bağımlı hale gelen, pazarları daralan bir ülke olma yolunda ilerliyoruz sanki…
İthal ürünlere getirilen vergileri azaltarak problemi çözemeyiz
Başta et ve süt ürünleri olmak üzere çeşitli tarım ürünleri ve demir çelik konusunda kendimize yetecek kadar kapasitemiz olmasına karşın, yanlış ekonomi ve teşvik politikaları yüzünden yerli ürünlerin maliyetleri artıyor. İç piyasada fiyatların neden arttığını araştırmak ve buna çözüm bulmak yerine doğrudan ithalata yöneliyoruz. İlk atılan adım ise genellikle ithal ürünlere uygulanan vergilerin azaltılması ya da tamamen ortadan kaldırılması oluyor. Son günlerde yaşandığı için özellikle yazmak istiyorum; ithal inşaat demirindeki verginin azaltılması başlı başına Türk çelik sektörüne darbedir.
Dünyanın en büyük inşaat demiri ihracatçısı olan ülkemizde; yerli çelik üreticileri ihtiyacımızın çok üstünde üretim yapıyor. Buna rağmen fiyat yükseliyorsa sorun başka yerdedir demek ki… Artan enerji ve hammadde maliyetlerine çözüm bulmak ve yerli üreticiyle hareket etmek yerine ithalatı desteklemek mantıksız görünüyor.
