Rus Elektrik Ark Ocağı (EAF) çelik fabrikası gelişimi, dikkatleri metal üzerine topladı
Analist ve üreticilere göre, çelik üretimine dayanan, önceden planlandığından daha düşük bir oranda genişleme gösteren Rus elektrik ark ocağı, 2012 yılında hurda fiyatlarını daha da yukarı çekerek gelecek yıllarda hala milyonlarca tonluk demir hurdasına ihtiyaç duyacak gibi gözüküyor.
Analist ve üreticilere göre, çelik üretimine dayanan, önceden planlandığından daha düşük bir oranda genişleme gösteren Rus elektrik ark ocağı, 2012 yılında hurda fiyatlarını daha da yukarı çekerek gelecek yıllarda hala milyonlarca tonluk demir hurdasına ihtiyaç duyacak gibi gözüküyor.
EAF sektörünün yeni bölgelerde daha fazla büyümesiyle hammadde tedariklerini gündeme taşıyarak 2014 yılına kadar toplam Rus çelik kapasitesinin %40’ından daha fazlası için hesap yapmayı düşündüklerini dile getirdiler.
Son zamanlarda gelişmekte olan ya da en azından durdurulmamış 17 yeni mini fabrika projeleri ile ilgili olarak 11.5 milyon tonun üzerindeki birleşik bir ham çelik kapasitesi, 2015 yılına kadar işleme geçmesi için kurulacak, bunun %60’ı, ilk kez tasarlanmış olan yeni kapasitedeki 30 milyon tondan daha düşüktür.
2010 yılındaki %50’lik bir fiyat artışının ardından Rusya’daki iç hurda fiyatları, ton başına FCA ortalama RUB 10,300 ile %23-27’ye kadar artış göstermiştir. Bu yıl, fabrikalar, fiyatların ton başına RUB 11,000 ila RUB 12,000 arasında duraksayabileceğini düşünüyor.
Önde gelen çelik boru üreticisi TMK'nın görüşü şu yönde: 2010-11 yılları, hem ticaret hacminde hem de fiyatlarda Rus hurda pazarının durgunluk sonrası tamamen geri dönüşüne tanıklık etti. Ulusal hurda tüketimi, 2012’de Mart ve Nisan aylarında beklenen geçici kısıtlamalar ve birleşik daha yüksek fiyat düzenlemeleri ile birlikte 2012-2013 yılları boyunca yavaş yavaş ve sürekli artacak.
Önemli Rus bütünleşik üretici Magnitogorsk Iron & Steel Works, Rusya’daki hurda fiyatlarının bu yılda da artmaya devam edeceğine, fakat çelik talebinin azalması ve çelik fiyatlarındaki küçük hareketlerin yüksek fiyat değişkenliğini önleyeceğine inanıyor.
Çelik üreticisi, değerlendirilen ihraç fiyatlarının Türkiye’deki mal bedeli ve navlun (CFR) dahil ton başına 420 ABD doları ila 480 ABD doları ortalamasını bulacağını ve ton başına 400 ABD dolarını geçen iç fiyatları sınırlandırabileceğini düşünüyor. Rusya’nın ihraç hacimlerinin yavaş yavaş azalmasıyla birlikte Yabancı hurda alıcıları ile rekabet de azalacaktır.
Bay Kirill Zhilyaev, Evraz’daki üst analist, bu yüzyılın sonrasından itibaren Rusya’nın çok nadir olarak hurda toplama deneyimi edineceğini belirtti ve sözlerine şunları ekledi: "Bugün aldığımız hurdalar, 1980lerdeki çelik ürünleri olarak ortaya çıkmıştır. Rusya’nın hala oldukça fazla hurda toplaması, Sovyet’in en parlak döneminde tam faaliyette bulunduğu çelik ve makine üretiminin sonucudur. Fakat hepimizin de bildiği gibi, 1990ların başında, özellikle 1992-1993 yıllarında, 20 yıl sonraki hurda toplayıcılığını yansıtmaya bağlı olan çelik tüketimindeki ani düşüş damgasını vurdu."
2011 yılında, Rusya, tüm çelik üretiminin üçte birinden biraz daha azını hesaplayarak ve maden eritme ocağı ile Siemens-martin ocağına dayalı imalathaneler için yıllık %1 büyüme oranını aşarak yılda %6’ya kadar elektrik ark ocakları yardımıyla 20 milyon tonun biraz daha üzerinde üretim gerçekleştirdi.
Tamamlanmaya yakın olan ve büyük olasılıkla 2014 yılından önce hizmete girecek olan projeleri göz önünde bulundurarak Rusya’nın elektrik ark ocağı kapasitesi, 2014 yılına kadar neredeyse beşte birine ya da 5.5 milyon tona kadar artacak.
%7’den daha fazlası 2010 yılında toplanan 17.7 milyon tonu geçtiğimiz yıl imalathanelerde donatılan elektrik ark ocakları ile satın alınan hurdayı, SBB, toplamı 18 üreticiyi bulan ton başına kapasitesi 100,000 tonun üzerindeki çelik işlerinin araştırmasına dayanarak hesaplama yaptı. Bu, 2011 yılında Rusya’da toplanan tahminen 23.5 milyon tonun dörtte üçüdür. Entegre edilmiş pek çok çelik üreticisi, kendi elektrik ark ocaklarında dökme demirin kullanımını artırarak hurdaya olan bağımlılıklarını azaltabilir.
Bay Oleg Maslennikov, SteelWay Co. pazarlama müdürü, hem elektrik ark ocakları hem de temel oksijen ocakları ile donatılan çelik üreticilerinin, üretim maliyetlerini azaltmak için çelik üretimi hatları arasında değişiklik yapabileceklerini fakat gerektiğinde hurda girişini kesmek için elektrik ark ocağı şarjının dökme demir içeriğini artırabileceklerini de belirtti.
Özel ve yüksek kalitedeki çeliklere olan talep ve hurdadaki kirliliklerde meydana gelen artış, elektrik ark ocağı bazlı alaşımlı çelik üreticilerinin hurda alternatiflerini artan oranlarda arayacakları anlamına gelmektedir.
Rusya'nın en büyük dökme demir üreticisi KOKS Group, Tulachermet işleri operatörü, 2010-11 yıllarında kurum içi eritme işlemleri ve diğer elektrik ark ocağı imalathaneleri ile birlikte boru imalathanelerinden gelen ve oldukça fazla olan dökme demir iç talebinin artışının gözlemlendiğini belirtti.
Sergey Frolov, KOKS Group sözcüsü, bunun, ince hurdaların azalan varlığına ve yüksek seviyeli saflıkla ve hassas kimyasal bileşimle birlikte artan çelik talebine bağlı olarak 2012 yılında ve sonrasında da devam etmesini ümit ettiklerini belirtti.
. . .
İçerik sadece atıfta bulunularak yayınlanabilir:
Sivas İş Dünyası. Editöryal görüş, yazarın
görüşüne aykırı olabilir.